Achter de muren van de favela

'Amen'. Ik deed mijn ogen weer open een keek nog eens naar de man voor wie we gebeden hadden. De wanhoop en het verdriet was van zijn gezicht af te lezen. Zijn vrouw was opgepakt en had een hartinfarct gekregen. De rest van zijn familie zat in de drugs- of wapenhandel. Zelf greep hij vaak naar een fles om voor even alle problemen en zorgen te vergeten.
Hier waren we voor gekomen. Hiervoor zijn we toegerust tijdens het GO Fest. Hiervoor hebben we bijna 30 uur(!) gereisd. Om een verschil te maken, hoe klein ook, in de miljoenenstad Belo Horizonte.

Dit gebed vond plaats toen wij voor de eerste keer door de 'community' (favela) liepen. Vanaf een heuvel had je een prachtig uitzicht op de stad. Dan pas dringt het tot je door dat het verhaal van de man voor wie we gebeden hebben er maar één is van de vele miljoenen verhalen in de stad. Met andere woorden: er zijn nog veel meer mensen die over Gods liefde en ontferming moeten horen. De komende dagen hopen wij die liefde ook uit te stralen in de vele projecten waar we aan mee zullen doen. Kinderwerk, evangeliseren in de community en nog veel meer. Daar horen jullie de komende dagen nog van.

We verblijven in The Rock House. Het is een basis van YWAM (jeugd met een opdracht), maar het heeft veel weg van een 5-sterrenhotel. Alles ziet er super mooi uit met lekker eten, leuke medewerkers, heerlijke bedden (met voor mij een privé-kamer) en (om de andere teams even jaloers te maken) een fantastisch zwembad!

Als team groeien we steeds meer naar elkaar toe en hebben we onwijs veel lol. Iedereen is ook heel enthousiast en gemotiveerd om een verschil te maken en dat is heel tof om te zien. Daarnaast leren wij natuurlijk ook veel van de mensen om ons heen en van alles wat we zien en meemaken. We zijn benieuwd wat God nog door ons heen wil doen en ons wil vertellen de komende dagen.

Als laatste zou ik iedereen willen vragen te (blijven) bidden voor dit mooie team en natuurlijk de andere Go Teams.

Voor nu: Tchau!

DEUS É BOM

Kees